Kasprowy Wierch - szczyt górski

Kasprowy Wierch

Kasprowy Wierch (dawniej zwany Kasprowa Czuba, Stawiańska Czuba, Goryczkowiańska Czuba) to popularny szczyt w Tatrach Zachodnich o wysokości 1987 m n.p.m. Nazwę swą zawdzięcza leżącej u podnóży szczytu Hali Kasprowej (podania ludowe mówią, że to od imienia górala Kaspra). Szczyt leży na granicy Polsko-Słowackiej i najczęściej kojarzony jest z kolejką linową biegnącą na Kasprowy Wierch z Kuźnic oraz z obserwatorium astronomicznego IMGW.

Rejon: Tatry Zachodnie
Punkt wyjścia: Dolna stacja kolejki na Kasprowy Wierch
Trudności: brak trudności technicznych. Trasa dość łatwa, choć są trudniejsze podejścia już pod samym szczytem.
Czas przejścia: 3h15 min (w jedną stronę)
Długość trasy: 6,5 km (w jedną stronę)
Kolor szlaku: zielony
Różnica poziomów: 920m
Dojazd: busem z ronda Jana Pawła II (rondo kuźnickie) lub taxi do dolnej stacji kolejki albo pieszo do dolnej stacji kolei Kasprowy Wierch (z ronda kuźnickiego to 2 km)

Naszą wycieczkę zaczynamy przy dolnej stacji kolejki na Kasprowy Wierch idąc w kierunku Kalatówek, na rozwidleniu szlaków niebieskiego i zielonego idziemy prosto, przy budce TPN płacimy za wejście do parku i idziemy dalej lekko pod górę zielonym szlakiem. Po naszej prawej stronie będziemy mijać szeroką drogę używaną przez narciarzy w zimie, niestety nie wolno na nią wchodzić piechurom. Szlak łagodnie pnie się w górę po kamienistej drodze, po prawej stronie przyjemnie szumi potok Bystra z krystalicznie czystą i bardzo zimną wodą spływającą prosto z gór.

Po około 3 km marszu dojdziemy do pośredniej stacji kolei na Kasprowy o nazwie Myślenickie Turnie, to pierwszy punkt widokowy i miejsce na odpoczynek. Tutaj również turyści korzystający z kolei linowej muszą się przesiąść z dolnego do górnego wagonika. Nie ma z niej wyjścia na zewnątrz tak samo jak i nie można rozpocząć stamtąd wycieczki na szczyt Kasprowego Wierchu. Znajdziemy tam za to kilka ławek na których można spocząć i skąd będziemy mogli zobaczyć m.in. panoramę Zakopanego, polanę Kalatówki i Giewont. Dobrze, odpoczęliśmy, czas iść dalej!

Za Myślenickimi Turniami idziemy lasem, szlak prowadzi po schodach wyciętych w poszyciu leśnej drogi. Powoli las się przerzedza, a my będziemy poruszać się wśród kosodrzewiny, czyli wejdziemy w tak zwany regiel górny. Przed nami druga, trudniejsza część wejścia, czyli 3 km na szczyt Kasprowego. Na jednym z zakrętów szlaku znajduje się mały punkt widokowy z barierką i miejscem na podziwianie coraz ciekawszych widoków na Zakopane i Podhale, robimy tu odpoczynek na łyk wody i idziemy dalej do góry. Zaczyna się większa stromizna i już mniej równa ścieżka pod górę, ale rekompensować nam to będą piękne widoki. Niestety nie będziemy mogli zobaczyć jeszcze szczytu Kasprowego Wierchu, nie jest on widoczny z naszej trasy. W kilku miejscach szlaku należy zachować szczególną ostrożność, po lewej stronie będą występować stromizny i urwiska.

Jesteśmy już prawie na szczycie, budynki górnej stacji kolei powinny już być w naszym zasięgu wzroku. Mijamy po prawej niewielki budynek techniczny i wychodzimy z kamiennych stopni wprost na budynek obserwatorium astronomicznego IMGW.  Ufff, jest i szczyt! Pamiątkowe selfie dla znajomych pod słynną dzwonniczką i możemy zejść po kamiennych schodach z obserwatorium do budynku kolei Kasprowy Wierch. Znajduje się tu okresowo stacja TOPR, bar, restauracja, kiosk i WC. Możemy zakupić tu bilety na powrót kolejką na dół, co również może być ciekawym przeżyciem.

Ze szczytu Kasprowego Wierchu możemy wybrać się na krótki spacer granią Tatr w kierunku Świnicy – na przykład do Przełęczy Liliowe. To tylko około kilometra wyprawy, ale da nam przedsmak wycieczki po górach na wysokości blisko 2000 metrów.
Opcje powrotu z Kasprowego Wierchu:
Jeśli nie chcemy wracać tą samą drogą i mamy ochotę na zwiedzenie okolic Kasprowego Wierchu możemy wrócić nieco okrężną drogą przez schronisko Murowaniec. Do schroniska mamy 3 km zejścia.
Zaczynamy na Suchej Przełęczy, gdzie wybieramy żółty szlak prowadzący łagodnie w dół – uwaga! Bacznie trzeba się rozejrzeć, czy nie idziemy żółtym prowadzącym na słowacką stronę. Jeśli zaczniemy schodzić szlakiem żółtym i po chwili zaczną się zakosy, to znaczy, że źle poszliśmy!

Schodzimy więc żółtym szlakiem do Doliny Gąsienicowej mając przed sobą niebieskie oczka stawów w dolinie, po prawej długi grzbiet Karbu, a nad nim górujący masyw Kościelca. Po chwili dojdziemy do rozwidlenia, gdzie w prawo odbija droga (zielony szlak na Przełęcz Liliowe). My pozostajemy na naszym szlaku i nadal kierujemy się w dół. Po kolejnych kilkuset metrach dochodzimy do skrzyżowania żółtego z czarnym szlakiem. Widzimy dolną stację kolei krzesełkowej na Kasprowy Wierch działającej tylko w zimie, kiedy są tu dobre warunki do uprawiania narciarstwa. Pozostał nam jeszcze kilometr łatwej trasy do samego Murowańca. Kiedy już tam dotrzemy możemy się rozgościć na dłuższą chwilę, w schronisku znajdziemy dużą salę jadalną z bufetem, w pogodne dni wygodnie będzie nam zasiąść na ławkach rozstawionych przed schroniskiem i podziwiać okoliczne panoramy.

W dalszą drogę powrotną do Kuźnic idziemy szlakiem niebieskim w kierunku na Przełęcz między Kopami, wychodząc ze schroniska na początku mijamy Królów Rówienki gdzie znajduje się kilka budynków w tym słynna Batlejemka, mekka wspinaczy i taterników. Idąc dalej droga lekko pnie się pod górę i po kilkuset metrach łagodnie opada w kierunku Przełęczy między Kopami. Tu możemy zatrzymać się na krótki postój i zastanowić się jak dalej wracać. Do wyboru mamy dwie podobne do siebie drogi, prze Dolinę Jaworzynki lub Boczań. Oba warianty mają dystans ponad 3 km. Wybierając trasę przez Jaworzynkę (żółty szlak) będziemy schodzić po kamiennych stopniach, aż dotrzemy do płaskiego dna dolinki. Dotrzemy do Polany Jaworzynki, z której rozpościerają się widoki na górskie szczyty. Po przejściu polanki dotrzemy w okolice kasy TPN za potokiem Bysta w Kuźnicach.

Decydując się na szlak niebieski przez Boczań będziemy schodzić na początku szeroką ścieżką, miejscami po skałach. Przechodząc przez Boczań, między drzewami widoczne będą Kalatówki, Giewont i Czerwone Wierchy. Dojdziemy do rozwidlenia szlaku, zielony prowadzi na Nosal. My pozostajemy na naszym niebieskim i nadal kierujemy się w dół trasą wyłożoną kamieniami, aż dojdziemy do Kuźnic. Tu kończy się nasza wycieczka.

Ciekawostki Kasprowy Wierch:

• kolej linowa na Kasprowy Wierch została wybudowana w ekspresowym tempie 8 miesięcy w roku 1936 roku,
• koszt budowy kolei wyniósł przeszło 3,5 mln zł i zwrócił się w ciągu 3 lat,
• architekt kolei Aleksander Kodelski w celu uczczenia budowy kolei stworzył w Warszawie modernistyczną willę (aktualnie zabytkową, ul. Czarnieckiego 53), będącą kopią dolnej stacji kolei na Kasprowy Wierch
• długość trasy wynosi 4252,81 metra. Kolej pokonuje 936 m różnicy.