Dolina ku Dziurze

Dolina ku Dziurze to jedna z najkrótszych, jeśli nie najkrótsza trasa dolinowa na obszarze zakopiańskich Tatr, wiodąca prosto do Jaskini Dziury. Czas przejścia niebieskim szlakiem wynosi około 25 minut i wiedzie cały czas praktycznie płaskim podłożem, dopiero na samym końcu zmuszając turystę do odbycia bardzo krótkiego stromego odcinka. Z tego powodu Dolina ku Dziurze polecana jest przede wszystkim jako rozgrzewka przed dalszymi górskimi wyprawami, połączona z nie lada atrakcją – możliwością wejścia do Jaskini Dziury. Oprócz niej w Dolinie znajdują się również jaskinie: Dziura Wyżnia-Lisia Jama, Nyża na Półką i Schron nad Dziurą Wyżnią.

Jest to również dobra propozycja dla rodzin z dziećmi oraz osób starszych.

Punkt wyjścia: odcinek Drogi pod Reglami pomiędzy Doliną Białego a Strążyską
Trudność: brak
Czas przejścia: 25 min w jedną stronę
Długość trasy: 0.8 km
Kolor szlaku: niebieski
Dojazd: busem lud samochodem do wejścia Doliny Strążyskiej lub Białego, później spacer Drogą pod Reglami

Spacer Doliną ku Dziurze

Wejście do Doliny ku Dziurze znajduje się na Drodze pod Reglami (czarny szlak) pomiędzy wejściem do Doliny Białego a Strążyską a konkretnie u końcu ul. Droga do Daniela. Teraz cały czas będzie nas prowadzić niebieski szlak. Leśną ścieżką wzdłuż Potoku ku Dziurze spokojnie sobie spacerujemy. Droga nikomu nie powinna sprawiać problemów. Czasami jest delikatnie pod górę.
Do jaskini dotrzemy po koło 25 minutach.

Zwiedzanie Jaskini Dziura

Ciasny tunel prowadzi nas na dół jaskini. Jest wilgotno i mokro, może być również ślisko. Zdecydowanie przyda się latarka czołówka lub inne źródło światła.

Więcej na temat jaskini znajduje się tutaj.

Cała trasa otoczona jest lasem, dlatego nie można liczyć na szczególnie atrakcyjne widoki, chyba że natrafimy na jakieś leśne zwierzę, które wyruszyło na poszukiwanie jedzenia.

Dojście do Zbójeckiej Jamy (góralska nazwa jaskini) nie powinno stanowić dla nikogo problemu nawet w czasie zimy. Trasa jest łatwa, prosta i niewymagająca, zaś przez prawie cały czas tuż obok przepływa niewielki Potok ku Dziurze. Z samą jaskinią wiąże się legenda mówiąca o tym, że niegdyś była to kryjówka górskiego rozbójnika, Wojtka Matei.