Trasa skitourowa z Dol. Chochołowskiej na Wołowiec

Dolina Chochołowska to jedno z najlepszych miejsc do uprawiania ski-touringu w Polsce. Okoliczne doliny i szczyty gwarantują wspaniałą, narciarską przygodę. Przy dobrej pogodzie, na wiosnę w weekend w Chochołowskiej można wejść na kilka szczytów i przełęczy. Do tej narciarskiej „kolekcji” dołączmy teraz Wołowiec (2064 m). To szczyt, który jest chętnie przez ski-turowców odwiedzany. Stworzony jest dla narciarstwa wysokogórskiego. Choć możliwości zdobycia Wołowca jest kilka, to w tym przewodniku zaproponujemy podejście śladami Józefa Oppenheima. No to do boju!

O wycieczce
Wyjście na Wołowiec to świetna propozycja na wiosenną wycieczkę w pełnym słońcu. Tak jak w opisywanej wycieczce na Rakoń mamy dwie drogi podejścia na Wołowiec- przez Dolinę Wyżnią Chochołowską oraz przez Grzesia. Od Was zależy, którą opcję wybierzecie. My polecamy wyjście przez Grzesia, Długi Upłaz na Rakoń, a zjazd do Doliny Wyżniej Chochołowskiej. Wycieczka polecana dla osób, które mają już pewne skitourowe doświadczenie i chcą odkryć nowe narciarskie miejsca w Tatrach.

Etap 1. Polana Chochołowska- Grześ
Wycieczkę rozpoczynamy przy schronisku PTTK im. Jana Pawła II na Polanie Chochołowskiej. Stąd albo podchodzimy Doliną Wyżnią Chochołowską, bądź wspinamy się trasą nartostrady na szczyt Grzesia (1653 m), pokonując od razu podejście o deniwelacji ok. 500 metrów (1,5 godziny). Podejście prowadzi za schroniskiem kilkoma długimi zakosami nartostrady. Przy warunkach lawiniastych zalecam zachować ostrożność, gdyż żleb spadający z Bobrowca (Bobrowiecki Żleb) przy wielkich śniegach lubi „wyjechać”. Potem trasa podejściowa łączy się z żółtym szlakiem turystycznym, robi się coraz stromiej. Długim zakosem w lewo wychodzimy na dobry punkt widokowy skąd ładnie widać panoramę szczytów na południu.

Tutaj zmieniamy kierunek podejścia, skręcając pod kątem 90 stopni w prawo (szlak jest przeważnie wydeptany i jest założony narciarski ślad) kierujemy się na zachód. Wychodzimy na Przełączkę pod Grzesiem (piękne widoki, warto tutaj chwilę odpocząć, łyk gorącej herbaty też nikomu ni zaszkodzi). Stąd szeregiem długich i krótszych zakosów, w zależności od pokrywy śnieżnej, wychodzimy na szczyt Grzesia. Ostatni fragment jest dość stromy. Z Grzesia przy dobrej pogodzie mamy fantastyczną panoramę. Zwłaszcza na potężne ściany otaczające Dolinę Rohacką, które bardziej przypominają Tatry Wysokie niż łagodne w swoich kształtach Tatry Zachodnie.

Grześ- Rakoń- Wołowiec
Bez ściągania fok z wierzchołka Grzesia zjeżdżamy na Łuczniańską Przełęcz (stromy zjazd, ostrożnie) i dalej przez Długi Upłaz docieramy na Rakoń (1,2 godziny). Po drodze mamy dwa strome podejścia. Trasa ta to ok. 3 godziny podejścia w zależności od warunków. Przejście Długim Upłazem daje nam możliwość skorzystania z pięknych widoków na Tatry Zachodnie. Trasa nie jest zbyt stroma, z kilkoma krótki zjazdami, które robimy nie zdejmując fok, a podejście Długim Upłazem prowadzi po łagodnie wznoszących się grzbietach, z wyjątkiem dwóch bardziej stromych podejść. Ostatnim z nich, dość długim, wchodzimy na szczyt Rakonia (1879 m). W okresie później wiosny należy uważać na zjazdach na wystające spod śniegu fragmenty kosodrzewiny oraz kamienie. Jeżeli ktoś nie czuje się pewnie w zjeżdżaniu na fokach- lepiej narty zdjąć i zejść.

Należy koniecznie pamiętać o tym, by w czasie przejścia Długim Upłazem nie podchodzić zbyt blisko do powstających tu często dużych nawisów, które mogą oberwać się i spowodować lawinę. We mgle łatwo też podjechać zbyt blisko i spaść z nawisu. Dlatego idziemy za oznaczeniem tyczkami. Z wierzchołka Rakonia poruszamy się dalej ściśle granią na przełączkę pomiędzy Rakoniem a Wołowcem. Z tejże przełączki, na początku dość płasko, potem coraz stromiej wznosimy się przy optymalnych warunkach na nartach granią albo tuż poniżej niej i osiągamy szczyt Wołowca. Jeżeli jest twardo to proponuję założyć narty na plecak, a na buty raki.
W okresie później wiosny należy uważać na zjazdach na wystające spod śniegu fragmenty kosodrzewiny oraz kamienie. Jeżeli ktoś nie czuje się pewnie w zjeżdżaniu na fokach- lepiej narty zdjąć i zejść.

Zjazd
Z Wołowca najlepiej zjechać do Doliny Wyżniej Chochołowskiej. Trzymamy się ściśle grani do przełęczy pomiędzy Rakoniem a Wołowcem. Stamtąd zjeżdżamy mniej więcej trasą letniego szlaku, którym podchodzi się przez dolinę na szczyt. Dojeżdżamy do granicy lasu, a potem szlakiem narciarskim na Smytnią (uwaga lawiny) i Doliną Wyżnią Chochołowską aż do jej wylotu. W lesie trzeba uważać na wystające korzenie i kamienie. Najlepiej zjeżdżać za zaznaczonym już śladem, a jeżeli takiego nie ma to trzeba trzymać się jak najściślej szlaku letniego- unikniemy wtedy kluczenia po lesie.

Autor trasy Wojciech Szatkowski