Kolejna długa wycieczka narciarska zaprowadzi nas na Jarząbczy Wierch (2137 m) w Tatrach Zachodnich. To wyprawa nadająca się bardziej ku wiośnie, po sfirnowanych śniegach. W pełni zimy, po stokach Jarząbczego Wierchu szaleją wielkie lawiny. Niezależnie od pory roku zabierzcie lawinowe ABC, raki i czekan.

Wycieczka na Jarząbczy Wierch na pewno jest idealnym pomysłem na długie wiosenne dni. Polecana dla doświadczonych ski-turowców. Nie jakaś ekstrema, czy coś takiego, ale porządna i piękna ski-tura tatrzańska.

Od schroniska na Chochołowskiej zjeżdżamy kilkaset metrów w dół aż do wylotu Doliny Jarząbczej (szlak czerwony i żółty). Tu zakładam foki, skręcam w prawo i podchodzimy Jarząbczą w stronę Trzydniowiańskiego Wierchu, mijając po drodze Niżnią Jarząbczą Polanę (charakterystyczny krzyż żelazny) i Kamień Papieski. Szlak podejściowy wyprowadza dalej w stronę Jarząbczych Rówienek, potem ostro skręca w lewo (mostek) i przez Jarząbcze Szałasiska, już bardziej stromym terenem, wznosimy się długimi zakosami w górę. Następnie skręcamy w prawo i mijam lawiniasty żleb.
Ostatni etap podejścia prowadzi stromym stokiem Szerokiego Żlebu na Trzydniowiański. Jest to teren lawiniasty i przy zagrożeniu lawinowym droga ta nie jest zalecana do podejścia, jako mniej bezpieczna niż wejście przez Kulawiec i Krowiniec (zobaczcie podejście alternatywne). Przy pewnych śniegach należy przekroczyć żleb (tu uwaga!, często lawiniasto) i poruszać się grzędą po prawej jego stronie, która jest bezpieczna (patrząc od dołu). Przy twardych, zmrożonych śniegach należy podchodzić z nartami przypiętymi do plecaka. Mogą być pomocne raki. Natomiast przy firnach lub śniegach wiosennych można wejść na nartach na sam szczyt (czas podejścia z Polany Chochołowskiej ok. 2–2,5 godz.).

Bezpieczniejsze podejście na Trzydniowiański Wierch prowadzi tzw. Kulawcem. Od schroniska zjeżdżamy w dół aż do Polany Trzydniówka, stąd skręcam w prawo (za znakami koloru czerwonego), zakładamy foki i najpierw połogo, potem coraz stromiej wznosimy się drogą leśną zakosami przez tzw. Krowiniec, a następnie bardzo stromą przecinką, z początku dość wąską, rozszerzającą się ku górze, idziemy przez Kulawiec (zakosy) aż do granicy lasu.
Tu teren robi się łagodniejszy i idąc w górę przez kilka niedużych wzniesień, łatwo osiągamy wierzchołek Trzydniowiańskiego (ok. 2,5 godz. podejścia z Polany Chochołowskiej). Droga bardziej nużąca, ale bezpieczna i warto to dodać, piękna widokowo.

Etap 2. Trzydniowiański Wierch- Jarząbczy Wierch
Z Trzydniowiańskiego Wierchu idziemy na nartach w stronę Czubika (trawersując jego zbocza od strony Jarząbczej lub ściśle granią), a potem przez Przełęcz Dudową i dalej stromym stokiem, długimi zakosami, osiągam szczyt Kończystego Wierchu (2002 m), od Trzydniowiańskiego Wierch – 1 godz. Stąd szlak wycieczki skręca w prawo, na zachód. Długa, ponad kilometrowa grań łączy Kończysty Wierch z Jarząbczym.
Początkowo zjeżdżamy (nie zdejmując fok), następnie podchodzimy połogim terenem. Na nartach można dojść do Jarząbczej Przełęczy i położonej nieco dalej, do Kopy Prawdy. Ponieważ powyżej grań się zwęża, to narty przypinamy do plecaka i w butach, a nawet najlepiej w rakach (w zależności od warunków śnieżnych) poruszamy się granią w stronę Jarząbczego. Szczyt. Po ok. 4 godzinach podejścia.

Zjazd
prowadzi  trasą podejścia: granią na Jarząbczą Przełęcz, potem na Kończysty Wierch i dalej przez Czubik, Trzydniowiański Wierch na polanę Trzydniówka. Bądź z Trzydniowiańskiego Wierchu możemy zjechać za szlakiem do Doliny Jarząbczej. 

Autor trasy Wojciech Szatkowski